Xi nkunu qed ngħidu meta ngħidu “realtà” jew “fatt”? Il-fatti jsiru fl-isfera tal-konvenzjonijiet umani; it-terminu ġej mil-Latin facere, li tfisser “għamel”. Il-fatt huwa l-prodott tas-semjożi fattwali tal-individwi soċjali. U r-realtà hija l-punt psikodinamiku ta’ intersezzjoni ta’ għadd kbir ta’ projezzjonijiet ta’ flussi ta’ simulazzjoni li jipproċedu minn organiżmi umani u minn magni semjotiċi. Ir-realtà ma teżistix minn qabel l-att ta’ semjożi u ta’ komunikazzjoni; anzi, hija kostruzzjoni li temerġi minn suġġettivitajiet multipli. Dawk li jaħsbu li l-filosfi postmoderni qerdu l-pedamenti tal-ħajja etika u tad-demokrazija billi mminaw il-fidi fil-verità fattwali qed jitfixklu l-kawżi u l-effetti: il-filosfi ma qerdux il-bażi teoloġika tal-ħajja etika, huma sempliċiment ħabbru li l-ħajja etika m’għandha l-ebda bażi teoloġika, li l-ħajja etika hija għażla bbażata fuq interpretazzjoni u kondiviżjoni eżistenzjali. Is-sekwenza loġika tal-kawża u l-effett hija mħawda, u l-pedament tal-verità minsi. Għalhekk, l-għażla etika ma tistax tkun ibbażata fuq xi ċertezza teoloġika jew xi sinifikat fattwali evidenti. Għażla etika hija bbażata fuq kunflitt ta’ sensibilitajiet, u fuq għarfien ironiku tar-relattività tas-simulazzjoni tagħna stess tad-dinja, tal-projezzjoni tagħna tar-realtà. Is-sors tal-għarfien etiku mhuwiex il-konformità ma’ valuri teoloġiċi jew storiċi assoluti, imma l-imħabba empatika għalina nfusna li ma tistax tkun diżassoċjata mill-benessri tal-oħrajn.

Fl-era industrijali, meta ritmu dominanti ġie impost fuq ir-ritmi spontanji ta’ individwi soċjali, il-poter seta’ jiġi deskritt bħala kodiċi li jallinja temporalitajiet differenti, ritmu li jħaddan kollox li jinkwadra u jħabbel is-singularità tar-ritornelli tal-individwi. Stajna nitkellmu dwar is-sovranità politika meta l-ħoss tal-liġi kien qed isikket l-istorbju ħiereġ mill-ambjent soċjali. Fis-soċjetà kontemporanja konnettiva postindustrijali tagħna, bil-maqlub: il-poter mhuwiex mibni iktar fuq li jsikket il-folla (pereżempju, permezz taċ-ċensura, il-mezzi tax-xandir, jew is-solennità tad-diskors politiku), iżda huwa bbażat fuq l-intensifikazzjoni bla limitu tal-istorbju. Illum, is-sinifikazzjoni soċjali m’għadhiex sistema ta’ skambju u dikodifikazzjoni ta’ sinifikaturi, iżda saturazzjoni tal-moħħ li jisma’ — iperstimulazzjoni newrali. Filwaqt li l-ordni politika kien isir b’vuċi li tipproklama l-liġi fost is-skiet tal-folla, il-poter postpolitiku kontemporanju huwa funzjoni statistika li toħroġ mill-istorbju tal-folla.